بررسی تحولات معماری اخیر و محصولات آن به ما م یگوید که دشواری بزرگ معماری رایج که قباً به فضاهای فاقد روح زندگی منجر شده توجه بیش از حد به ظرف و غفلت از مظروف است گویا معماری امروز از این نکته غافل شده است که علت وجودی ظرف جایی دادن مظروف به بهترین نحو است.
طبیعت به ما می آموزد که:
زیبایـی یعنـی مطابقـت کامـل ظـرف و مظـروف. و هـر ظرفـی بـه نسـبتی کـه بـه ایـن تسـاوی نایـل آمـد یعنـی به میزانی که در «آنچه هست» با آنچه «باید باشد» قرابت بیشتری برقرار کرد زیباتر است… .
رازی کــه هــر کـس بــدان دســت یافـت مــی توانــد چیــزی مفیــد، زیبــا، زنــده و بی زمـان بســازد اگــر معماری ظـرف زندگـی انسان باشـد از میـل بـه معمـاری خوب مستلـزم شـناخت خصوصیـات مظـروف آن معیارهای زندگـی بهینـه اسـت و منظـور مـا از شـناخت زندگـی شـناخت تمامیـت آن در همـه حـوزه هـای جسـمانی، روانـی و روحانی است.
که کار از سـاختن مکانی برای «زندگی» دیگران اسـت احساسـات و باورهای خود را از طریق تلقی که از زندگــی بهتــر دارد در معمــاری بــروز مــی دهــد. «معمــار» شــکارچی طلایــی تریــن لحظــات زندگــی در هر ساعت عملکردی و عرضه کننده این لحظات به مخاطبان خود از طریق اثر معماری است.
اگـر موسـیقی از طریـق شـنوایی و نقاشـی از طریـق بینایـی مـا را بـه عالـی تریـن لحظـات حـس و ادراک رهنمـون می کنند معماری این لحظات را از طریق زیستن در فضا به ما ارزانی میدارد.
عرضـه کننـده تعریفـی از شایسـته ترین زندگـی اسـت کـه بـا خلـق در اینجاسـت کـه »معمـار« نیازمنـد و عمـا فضـای معمـاری خـود امـکان تحقـق آن را بـرای اسـتفاده کننـدگان فراهـم مـی سـازد.
در ایـن میانـه کار «معمار» ایـن اسـت کـه بـه مـردم بـه کسـانی کـه بدیشـان کار طراحـی معمـاری سـفارش مـی دهنـد بیامـوزد چگونـه آن چـه زمانـی مـی دانسـته و اکنـون از یـاد بـرده انـد یعنـی شـناخت زندگـی خـود و ترجمـه قانـون بـه کالبـد معمـاری را بـه تدریـج بـه یـاد آورنـد.
